Iedereen heeft van die momenten dat het hem niet goed gaat. Maar als zo'n moment lang duurt wordt dat vervelend. Kun je het geloven dat ik er door heb leren liegen? 'Prima' zei ik als mensen me (overigens goedbe­doeld) vroegen hoe ik het maakte. Meer zei ik niet, dan hoorden ze me ook niet liegen. Want als je zo met een knie begint af te zien dat je amper kunt staan gaat het natuurlijk niet 'prima'. Toen werd het 10 mei, het weer was goed, de pijn minder en ik greep de fiets.

MAZZEL

En als het ergens tof fietsen is het in de streek waar ik woon met langs mijn huis het gekende Bels lijntje. Door bossen, langs moerassen door dorpjes waar de tijd is stil blijven staan kun je langs ‘de vaart’ tot in Antwerpen komen. Ik hield halt toen ik ergens een tiental mensen zag zitten en staan. Het kunnen er ook een twaalftal geweest zijn, maar dat doet er niet toe. De leeftijd varieerde van 18 tot in de 80, ze waren in opperbeste stemming en keken met een oog naar het luchtruim en met het andere naar een duivenhok. Daarvoor liep iemand met een stofjas zenuwachtig heen en weer.

Ik keek op mijn horloge: Half tien. De duiven in Quievrain waren om 8.00 uur gelost dus dat kon niet missen. Dat was hier 'duiven letten'. Ik zeg altijd 'alles gebeurt op straat'. Soms zeg ik ook 'op straat gebeurt er niets'. Het hangt van mijn stemming af. En van de straat natuurlijk. Maar hier gebeurde het op straat. Tot ik arriveerde. De ambiance verdween als sneeuw voor de zon. Er werd niet meer gelachen, er werd niet eens meer gepraat. ‘Hollanders in België?’ Even geliefd als Anderlecht in Luik lijkt het soms.

S?

Een van die lui meende ik vaag te kennen. Jarenlang kroeg­lopen had hem het uiterlijk gegeven van een haring die te lang in de zon gelegen had. Een gast met een ongelooflijk belachelijk gezicht ook. Niet dat ik iets heb tegen gasten met belachelij­ke gezichten maar er zijn grenzen. En een gezicht om thuis voor alle spiegels doeken te hangen en waarvoor vissen in de vijver naar de bodem duiken gaat mij net iets te ver. Ik nam hem altijd zoals hij is, een volslagen idioot, maar voor de rest valt hij mee.

Hij is ook best intelligent maar dat kan je hem niet aan zijn verstand brengen. Ik stapte de bosjes in en ging een plasje doen. Maar mijn tragiek is dat er dan meestal snel iemand naast me staat en als de zaak ge­klaard is het gezeik pas begint. Het was dat haringmens. 'Ben jij S?' vroeg hij. Ik kon daar geen enkel tegenargument bij verzinnen. 'Is dat waar van je knie?' Wat was me dat voor een rund? Waarom zou dat niet waar zijn? Waarom zou ik een beetje gaan liegen over mijn eigen knie? 'Je moet je bewegen, je wat meer verplaatsen' zei hij. En jij zou je minder moeten verplaatsen dacht ik (de man kwam namelijk van ver).

VERBAZINGWEKKEND

'Hoeveul hedder mee Sooi?' hoorde ik iemand vragen. 'Vier' zei de voor zijn hok op en neer lopende stofjas. 'Amai, gai het ginne schrik.' 'Ja maar as diee Malie weer mist kan em naar de fond.’ 'Spelen jullie nu al fond?' durfde ik de man naast me vragen. 'Hij bedoelt Noyon' zei die zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken. Ik was sprakeloos, maar bij hem leek het ijs toch een beetje gebroken.

'Zijn er veel duiven weg?' 'Da geleuf ik met zo'n weer. Efkes kaike. De Guy drie, Schele Peer twee, De Sois twee, Dikke Gust zunne Graize, ik denk da ze allemaal inge­keefd heb­ben. Da kunne alles bij mekaar toch wel tachtig duiven zijn.' 'Door hoeveel man zijn die ingekorfd?' 'Ik peins zo'n goei dertig.' Ik zei niets. 

PARKER

'Dat is S' hoorde ik iemand zeggen. Niemand reageerde. Ik leek hen aan te trekken als een magneet meikevers. Nu wendde 'de haring' zich tot mij. 'Die Andre schrijft pas goed, lees jij zijn stukjes?' Dat was een steek onder water. 'Soms' zei ik. 'Hij heeft een goede pen. Zelf heb ik een Parker en die is beter. De beste zeg maar. En weet je wat jij eens moest doen?'

Nieuwsgierig keek hij me aan. 'Doodvallen' zei ik en keek op mijn horloge. Kwart voor tien. Er kwam iemand aangefietst. He zou me niet verbazen als Napoleon nog op die fiets had gezeten.' 'Op wat uur motte ze valle?' 'Vijftig.'

Even later komen er duiven over, niemand reageert. Dan een alleen, laag en veel snediger dan die andere. 'De Sus zunne goeie Blauwe' riepen vier man tegelijk. Kort daarop stuikt een duif het hok van de stofjas in. Vijftig. Er blijven duiven overkomen. Ik begreep het niet goed. Dat moesten Nederlandse duiven zijn maar die waren er alleen in St Ghislain gelost, ook om acht uur maar dat is wat korter dus die moesten weg zijn.

AARDIGER

Nu deed de man naast me zijn mond open. Of ik Koopman ooit in levende lijve had ontmoet. 'Ja' zei ik. 'Dan moet je hem de groeten doen'. 'Doe ik', beloofde ik. (‘Het is niet waar’, ging het door me heen. Koopman ooit gezien? So what? Ik heb ook mijn grootvader in levende lijve gezien toen die, zo dronken als drie Zwitsers, van zijn fiets donderde. Dat zijn toch volstrekt onbelangrijke zaken.) 'Ken je mij?' vroeg de man. 'Nee, waarom?' 'Moet je niet weten hoe ik heet om Koopman de groeten te doen?' 'Hoe heet je?' 'Sjef'.

'Okay Sjef maar dan moet jij eens zeggen waarom jullie dachten dat die duif van 'Sus' was terwijl er zo veel vlogen? Hoe kan die de Nederlandse duiven hebben inge­haald?'

PRULLEN

Hij schudde het hoofd. ‘Simpel. Gellie in Holland korft alles in wat beweegt. Prul! Ge zag toch hoe die Quievrainduiven er door kwamen? Dat was me inderdaad niet ontgaan. Elke grensbewoner weet ook dat de Quievrain duiven in Belgie vaak meer meters maken dan de Nederlandse als die dezelfde dag Quievrain vliegen. Een man komt aanrijden met een constateur op een nog oudere fiets dan ik zal zag.

'De Sus' zei de man naast me. 'Ouwen Blauwen op negenenveertig, Sus?' 'Feftig mee tien. Hij maokte ne toer en dan bende al gauw un halve minuut kwait he mannekes.' Iedereen knikte instemmend. Bij Sjef was het ijs echt gebroken.

'Jonge hier ist nog plezant mee doive spelen. Volgende week is het foor. Daer motte bij zijn. Voor de melkers zijn er gratis mosselen en er komt een maske Striptease doen.’ Ik groette hem en pakte mijn fiets.

ANDERS

Sus had de eerste prijs gewonnen. De ouders van zijn winnaar had hij gekregen van een Nederlandse vriend vlak over de grens. De man die niet kon begrijpen waarom de Belgische Quievrainduiven meestal sneller vlogen. En toen wist ik het zeker.

Je duiven wekelijks ongeveer dezelfde afstand of liefst dezelfde vlucht laten vliegen maakt ze ‘sneller’.

En of ik naar dat feest ga met gratis mossels en 'dat maske dat striptease doet?' Ik twijfel. Want mossels? Hmm. Lang geleden.

Eind februari  (27-02)

De zoveelste (jongere) liefhebber die in zijn maag zit met zijn jonge duiven. Die zijn 1 januari geringd, maar nog niet los geweest. En los laten durft hij voorlopig ook niet  vanwege de vele verhalen die hij hoort over die vraatzuchtige roofvogels. Wel vraagt hij zich vertwijfeld af (en hij niet alleen) of er straks niet een hoop verloren zullen gaan als die pas los gaan als ze drie maanden zijn. Of ouder. Over het algemeen valt dat erg mee hoor. Steeds meer liefhebbers houden hun jongen enige tijd vast. Maar je kan die ongerustheid ook voorkomen.

JONGE TALENTEN 

Neem nu Maarten Huijsmans West Brabant Nederland. Een van die jeugdige duiven talenten die afrekent met ‘ons’ imago van alleen maar oude mannen in versleten stofjas en iets in de hoek van de mond wat ooit een sjekkie (toebak) moet zijn  geweest. Christian v d Wetering, Gebr Dekker, Lars Vercammen zijn nog van die mannen. Aan het einde van zijn studie (en die was niet min) vroeg Lars om advies. Hij zei gek te zijn van duiven, had zin om beroeps te worden, maar dan moest hij heel goede banen laten schieten. Hij werd beroeps. En toch is hij een heel slimme. Als hij destijds gekozen had voor een studie aan de NASA in plaats van stront krabben, hadden wij nu misschien wel vakanties kunnen boeken op Mars of Jupiter. Ik wil maar zeggen. Jong, intelligent en duiven kan best samen gaan.

MAARTEN

Terug naar dat andere jeugdige talent. Maarten koppelt sinds 2014 de 2e helft van januari in plaats van eind november. De oude gaan pas half maart los, de jongen pas eind april!! Door later te kweken zal de kwaliteit hoger liggen meent hij. Anders dan veel sportgenoten hoeft hij zich nu ook geen zorgen te maken om roofvogels. Hij heeft immers nog geen jongen of jongen die straks te vlug worden. Wel dient gezegd dat hij een enorme volière voor de hokken heeft. Dus aan de mensen die zich zorgen maken. Laat je duivenpret nu niet bederven en koppel later. Dit advies geldt natuurlijk niet voor Belgische vitesse spelers. 

ROOFVOGELS

Ben, een expert op gebied van roofvogels, zegt dus dat kraaien, eksters of kauwtjes rond het hok wel degelijk iets doen. Daar kwamen 7 reacties op. Ze pretendeerden alle 7 ‘ervaringsdeskundigen’ te zijn. Vier ervan hadden dezelfde ervaring. Minder of zelfs helemaal geen last meer sinds ze kraaiachtigen rond de hokken hebben. De andere drie zijn disbelievers. Geloven niet in enig gunstig effect. Zelf doe ik dat een beetje, maar zeker ben ik zeker niet.     

Wat echt telt  (23-02)

 Gisteren rustige dag gehad. Slechts 2 mails van liefhebbers. Beide Belgen. De een hield een pleidooi voor afzonderlijk spel met jaarlingen, ook in Nederland, de ander was de zoveelste die dankte voor de tip alleen doffers bij te lichten voor de kweek. Die was bij hem nog nooit zo vlot gegaan. Niet een eitje kapot. Wel was hij om 3 uur ’s nachts begonnen met lichten en werden op de hokken op natuurlijke wijze donker.

Nogmaals, de tijd van lichten en verduisteren is niet belangrijk. Jongen kan je ook in de middag gaan verduisteren, die ’s avonds laat opheffen, zodat ze met natuurlijk daglicht ‘wakker worden’.

DE COMBINATIE  

De combinatie begon de laatste jaren steeds sterker te spelen. Zit nu zelfs dicht tegen de nationale top. Ze hebben wel erg veel duiven, maar vaak is het prijspercentage navenant. Meer dan 100 vliegduiven, 200 jongen, 30 kweekkoppels en voedsterduiven kost natuurlijk nogal wat en daarom groot gelijk dat ze probeerden wat terug te verdienen door jongen van hun beste te verkopen plus enkele fantastische vliegers. Online zoals dat tegenwoordig mode is.

ONBEGRIJPELIJK

Ik had het laatste half uur gemist en dan begint zo’n veiling eigenlijk pas. Dat merkte ik aan de bon die ik schonk voor een koppel eieren. De verkoop was nog bezig en het bestuur dankte me al. De bon ‘stond op’ 600 euro en daar waren ze dankbaar voor. Einde verkoop echter was de opbrengst 1.600 euro.

Bij de combinatie had ik dus einde verkoop gemist, omdat ik ze een goede opbrengst gunde even geïnformeerd. ‘Redelijk tevreden’, maar de prestatie duiven was geen meevaller. Dat verbaasde me. Het betrof echte supers met overwinningen en talloze bijzonder vroege prijzen van 100 tot 600 km. Duiven zoals de meeste er nooit hadden. ‘We dachten er goed aan prestatie duiven aan te bieden, maar kennelijk moet je mode duiven (naam duiven) hebben.’ Kan me voorstellen hoe de mannen zich voelden. Zijn het niet de prestaties die echt tellen?

Zo heb ik afgelopen weekend amper iets over duiven gelezen. Leesvoer volop maar al jaren kijk ik eerst naar de prestaties voor ik er tijd in steek. En wat vallen die vaak tegen. Maar ja, als sommigen ‘50% prijs’ al goed spelen noemen.