Ontmoeting in Spring Hill, Florida met Amerikaanse legende Tony Melucci
- Gegevens
- Willem de Bruijn
Vorige week als gastspreker een Spring Hill, Florida weer boeiende
ontmoetingen gehad met duivenliefhebbers uit Canada en Amerika. Elk jaar
wordt in Spring Hill de jaarlijkse Gulf Coast Classic gehouden, waar
liefhebbers uit heel de USA en Canada op afkomen. Zelf was ik
uitgenodigd de goegemeente bij te spijkeren over de huidige stand van
zaken in Europa en de moderne manier van spel, training en motivatie.
Kort gezegd: Old school ontmoet New school. Spring Hill is een dorp in west Florida, boven Tampa en dicht bij de
Golf van Mexico, waar talloze "snowbirds" (oude mannen uit de koudere
streken, die alleen nog maar met duiven willen spelen in een prachtig,
maar zomers bloedheet, klimaat). En daar wonen op 4 vierkante kilometer
ruim 220 liefhebbers, zoals bij ons vroeger in de grote steden, alleen
daar in villa's met minstens een halve hectare tuin erom heen en met
kanjers van hokken, waar zelfs ik wit van wegtrek.
Week 49 2011
- Gegevens
- Jan Hoogland
Na kleine
periode van afwezigheid ben ik er weer en moet ik mij er weer even toe zetten
om wekelijks een stukje te schrijven. Ik vind als je het doet dan moet je het
ook blijven doen het is wel elke week een verplichting maar ik ga er weer voor. Ik ben
heerlijk op vakantie geweest en in tussentijd heeft iemand anders de duiven
verzorgd ze zagen er goed uit, in mijn vakantieperiode probeer ik het voor de
verzorger het zo gemakkelijk mogelijk te maken dus zitten alle duiven in 1 hok
ze hoeven niet los en momenteel heb ik ze toch zeer weinig en onregelmatig los
ivm de harde wind, hij hoeft ze alleen maar eten te geven en dit gebeurd dan 1 x
per dag en natuurlijk elke dag vers water.er word niet eens schoon gemaakt dat
heb ik na 12 dagen weer gedaan dan heb je wel even werk maar het is weer
schoon.de dag erop heb ik alles gescheiden en moeten de jaarling doffers weer
een eigen bak zoeken natuurlijk zijn er een paar oudere die ook een 2e
of andere bak inpikken maar ik wil ze in hun oude bak weer hebben.
Hok versterken
- Gegevens
- Ad de Jong
Op dit
moment zijn er veel internet sites waar duivenverkopingen gehouden worden. Zowel
van bonnen als van duiven en wat blijkt als je alles mag geloven …. het zijn
allemaal goeie. Dit kan toch niet zou ik denken want als je zelf zeg maar 40
jongen kweekt mag je immers blij zijn als er één hele goeie en er nog enkele
bruikbare bij zijn. Op de betere hokken zullen wat meer betere duiven gekweekt
worden dan bij de mindere hokken , maar het zijn ook bij de betere hokken niet
allemaal toppers , hier in ieder geval niet. Toch worden de meeste duiven weer
verkocht , soms voor veel eurotjes. De duurdere duiven gaan meestal naar het
buitenland en dat zijn meestal de betere prestatie duiven. Zelf heb ik liever
een duif in de hand zodat je kan voelen wat je koopt. Vroeger ……. o wat ben ik
al oud , ging ik veel naar duiven verkopingen. In Waalwijk , Ingen , Tiel , Elst
, Zundert en naar nog wel meer plaatsen. Om dan de duiven in de hand te nemen en
zelf te proberen om de beste eruit te halen zonder vooraf de verkooplijst in te
zien. Hier heb ik toen voor mezelf als beginnend liefhebber veel van geleerd.
Zondag 11 december (11-12-2011)
- Gegevens
- Johan Hamstra
De tijd tikt maar door, de Kerstboom
staat weer met zijn ballen in de hoek van de kamer en zo zijn we weer
aangekomen bij de laatste weken van het jaar. Nog een goede anderhalve
week werken en dan hebben we een twee weekjes verlof. Altijd een mooie
tijd van het jaar om het jaar eens goed te bestuderen. Nu valt er hier
eigenlijk weinig te bestuderen want de vluchten waarop meegedaan is zijn
voor mij meer dan ver onder de maat verlopen. Maar goed, zoals ik al
eerder geschreven heb, ik heb een nieuwe start gemaakt en dit in vele
opzichten. Nieuw hok, verschillende voor mij geheel nieuwe duiven, dus
al met al zal er gewerkt moeten gaan worden aan de komende jaren.
Regeren is vooruit zien en gelukkig, ik heb mijn toekomstvisie voor een
zeer groot gedeelte gereed hoe ik hem uitgestippeld heb. De tijd zal het
leren en als zwarefond speler is en blijft geduld je grootste vijand
!!!
De gebroeders Sommeling (Delt-Nederland) een gevestigde waarde van de Hollandse fondfirmament
- Gegevens
- De Belgische Reisduif
De
gebroeders Sommeling uit Delft mogen ontegensprekelijk tot de betere
melkers gerekend worden van de Nederlandse fondwereld. Bij de regelmaat
van de klok zetten zij prima prestaties neer op de overnachtingvluchten
met een voorkeur voor het Z.L.U.-gebeuren. Doch eveneens op de verdere
overnachtingvluchten eisen zij hun rol op in het wedstrijdgebeuren. Beide broers stammen uit een echt duivennest en erfden van wijlen vader
de duivensportmicrobe. Ruud won op eigen houtje alles wat er te winnen
viel binnen het gewone programmaspel hetgeen zoals gebruikelijk heel wat
jaloezie opriep bij de directe tegenstand. “Hoge bomen vangen steeds
wind” behoort immer steevast tot het duivensportjargon. Een nieuwe
uitdaging diende zich aan bij de jaren 80 van de vorige eeuw in de vorm
van de zware fond. Toen in 1989 vaderzaliger overleed maakt dixit Ruud
hij de gevoelsmatige fout om een ronde laatjes te kweken uit vaders
programmaduiven.
Mooi of Lelijk?
- Gegevens
- Nico Meuwsen
Het was in
de 37e kilometer dat hij mij voorbij liep. Terloops keek ik hem aan.
Hij had een slungelachtig figuur. De linker schouder hing iets lager dan zijn
rechter. De dunne benen verrieden niet de kracht die zij hadden. Zijn lange nek
liet het hoofd, bij elke pas die hij maakte, schommelen op zijn romp. Het leek wel
of hij iets mankte, maar als dat al zo was, dan had dat geen enkele invloed op
zijn snelheid. In niets leek hij op een topatleet, maar hij was het wel. Ik
probeerde aan te haken, maar het steeds opnieuw klimmen en dalen op de flanken
van de Junkfrau, had mijn krachten gesloopt. Ik moest hem laten gaan in het
besef dat hij , hoe onooglijk hij ook was, in ieder geval in deze marathon beter
kon presteren dan voor mij mogelijk was.
G. Vos – Meppel / Maak de duivensport aantrekkelijker
- Gegevens
- Nico van Veen
Een
paar weken geleden had ik een bijzondere ontmoeting. Op een bankje bij
de kerk op de Markt in mijn woonplaats Meppel trof ik een oude man aan
die de verwilderde duiven zat te voeren. Ik raakte met hem aan de praat.
Zijn naam was Gugje Vos en hij vertelde dat 90 jaar oud was en in de
zomermaanden bijna elke dag naar de markt komt om de duiven te voeren.
Ik vertelde de man wie ik was. Een dag later stond hij bij me aan de
deur en vroeg me of ik belangstelling had in een aantal duivenboeken.
Dat had ik. Ik ben vervolgens met hem mee gegaan naar zijn
bejaardenwoning en daar heb ik een genoeglijke middag met hem
doorgebracht en uren met hem gesproken over de duivensport waar hij nog
steeds vol van zit, ondanks dat hij zelf geen duiven meer heeft. Wel is
hij nog steeds lid van PV de Valk in Meppel en verzorgt af en toe de
duiven van zijn schoonzoon die een bestuursfunctie in die club bekleedt.
