Alweer de tweede zondag van het nieuwe jaar. Ook deze week vloog weer om en werd vooral gekenmerkt door grote nieuwsfeiten. De idiote gebeurtenissen in de hedendaagse bananenrepubliek genaamd de Verenigde Staten van Amerika voorop. Onbeschrijflijk maar een land krijgt de president en de regering die het verdient.
Ook in duivenland vliegt de tijd. Over twaalf weken zit de eerste wedvlucht er alweer op. Het blijft dus wel zaak om de jaarplanning goed in het oog te houden. Als u nu uw vliegers nog moet koppelen zal het een hele toer worden om ze nog op tijd op punt te krijgen voor de eerste vluchten. De meeste melkers hebben tegenwoordig echter wel een planning dus dit zal wel loslopen.
Wat niet losloopt zijn de actuele pensionfondsperikelen bij de NPO. Juist ja, dit was de cliffhanger van vorige week. Uit zeer betrouwbare bron had ik namelijk reeds vernomen dat het mis was/is met het pensioendossier van de medewerkers van het bureau NPO. Ik beloofde mijn bron er nog niet over te schrijven. Echter opmerkelijk veel melkers wisten al wat er aan de hand was. Kennelijk drong het nieuws niet alleen in Maleisië door.
De pensioenfondsperikelen vormden één van de hoofdpijn dossiers bij het aantreden van het nieuwe NPO-bestuur. Zoals eenieder deze week in ODH heeft kunnen lezen werd hierover door het vorige bestuur slechts gemeld dat het een lopende kwestie was (sinds 2016!). Echter nader onderzoek heeft de teleurstellende uitkomst opgeleverd dat de pensioenvoorziening voor medewerkers van het NPO-bureau leidt tot een extra kostenpost van 300.000 euro. Zonder dat duidelijk is of alle kosten reeds boven tafel zijn gekomen.
De financiële gevolgen van het onderbrengen van de pensioenen bij het pensioenfonds van de sector sport, te weten PFZW, bleven (te) lang onduidelijk. Sinds kort is er dus een pijnlijke duidelijkheid.
De vraag die het huidige NPO-bestuur stelt in ODH is: “Hoe heeft dit kunnen gebeuren”? Veel is hierover nog onduidelijk. Het nieuwe bestuur houdt het in haar berichtgeving vooralsnog netjes maar wat is er naar alle waarschijnlijkheid nu echt gebeurd?
Het lijkt erop dat, ondanks dat de pensioenen van de medewerkers deel uitmaakten van de portefeuille was van de penningmeester, de toenmalige voorzitter en de interim-directeur dit dossier tot zich genomen hebben. De heren hebben zich, waarschijnlijk ondoordacht en zonder goed of afdoende advies in te winnen, vrijwillig aangemeld bij PFZW.
De gedacht hierbij was vermoedelijk “daar horen we thuis”. Iets dat geheel in lijn was met de andere stappen die werden genomen. Zoals het verhuizen naar het centrum van de sport (Papendal), de aansluiting bij het bureau sportrechtspraak en het lid willen worden van bij NOC/NSF. Op de site van het persioenfonds staat onze NPO dan ook “keurig” tussen zo ongeveer alle sportbonden van Nederland. Zie de link Aangesloten leden – Sportwerkgever
Vervolgens heeft het PFZW vermoedelijk aangegeven dat het lidmaatschap al veel eerder in had moeten gaan. Dat wil zeggen kunnen we de afdrachten vanaf dat moment even ontvangen? Iets dat de adviseur en het toenmalige NPO-vertegenwoordigers, voor de aanmelding, over het hoofd gezien lijken te hebben. Hiermee heeft men dus feitelijk een slapende hond wakker gemaakt.
De vraag rijst vervolgens waarom men zich ooit vrijwillig aangemeld heeft? Op deze manier was de onderhandelingspositie namelijk weg. Normaal gesproken wordt er bij een overgang afgesproken dat het verleden met rust gelaten wordt en dat je vanaf een bepaalde datum (in dit geval 1 januari 2017) “gewoon” een start maakt bij een pensioenfonds, in dit geval PFZW.
De voormalige voorzitter heeft zich bij vragen en/of terugkoppeling tijdens ledenraden steeds verscholen achter het feit dat het probleem nog niet duidelijk was en dat hij, in een later stadium, dacht de rekening door te kunnen sturen naar de adviseur. Naar verluidt heeft deze adviseur min of meer erkent dat hij onderdeel van het probleem was en dat hij naar “redelijkheid en billijkheid” een deel van de kosten wil dragen.
Echter het toenmalige NPO-bestuur had zelf ook een onderzoekplicht. Het inhuren van een adviseur ontslaat je niet van je eigen verantwoordelijkheid als bestuur om te checken of hetgeen je geadviseerd wordt juist is. Gezien het feit dat dit het nieuwe bestuur wel lukt valt dit de oude NPO-vertegenwoordigers zeker te verwijten.
Voor het huidige bestuur valt er niets anders te doen dan de scherven bij elkaar te vegen en te redden wat er nog te redden valt. Ze zullen zonder twijfel proberen te achterhalen hoe één en ander destijds verlopen, besproken en besloten is.
De vraag rijst of de hoofdrolspelers van destijds nog wel openheid willen geven. De voormalige penningmeester en huidige bestuurder Ton Geitenbeek zal dit zonder twijfel doen. Echter of de andere verantwoordelijken hiertoe bereid zijn blijft vooralsnog een vraag. Als goudenspelddrager is de ex-voorzitter hiertoe bijna verplicht zou je haast zeggen. Hetzelfde geldt mijns inziens voor de duurbetaalde interim-directeur.
De tijd zal leren hoe dit afloopt maar het is duidelijk dat het vorige bestuur de NPO financieel verder aan de rand van de afgrond gebracht heeft.
Zoals in ODH beschreven is er de laatste jaren door kosten voor falend beleid, kostbare afvloeiingsregelingen, falend dopingbeleid en de eenmalige pensioenkosten flink ingeteerd op de reserves waardoor ingrijpen nodig is. Mede gezien het feit dat de jaarlijkse exploitatie van de NPO al zeer krap is. De aankondiging dat men maatregelen wil nemen lijkt dan ook niet meer dan logisch. Een financieel gezonde nationale bond is nodig voor de continuïteit en in het belang van alle duivenliefhebbers.
Ik ben dan ook benieuwd welke voorstellen tot versterking van het eigen vermogen en ter verbetering van de jaarlijkse exploitatie op 13 maart op tafel komen? Een mogelijk gevolg van deze nieuwe financiële tik lijkt wellicht dat de Olympiade op de tocht komt te staan. Het is namelijk niet aannemelijk dat het huidige het NPO-bestuur nog meer financiële risico’s wil nemen.
HABRU-bonnenverkoop ten behoeve van de Stichting Bergh in het Zadel. Om het weekstuk toch nog een beetje positief af te sluiten het volgende. Sinds deze week staat er op de site van GPS-Auctions weer de jaarlijks bonnenverkoop van HABRU. Vijftig prominente liefhebbers uit binnen en buitenland steunen Hans Bruns in zijn jaarlijkse actie voor het goede doel. Sinds jaar en dag de Stichting Bergh in het Zadel. Ondanks dat veel bonnen al flink zijn ingezet is er ook voor de melker met een minder grote portemonnee nog genoeg te koop. Kijkt u maar eens op onderstaande link. .: GPS-Auctions :. (gps-auctions.com).
OP EIGEN HONK:
Zullen binnenkort weer de gevolgen van de aangescherpte Coivid-maatregelen te voelen zijn. Zoals het er nu naar uitziet worden de scholen weer gesloten, gaan de restaurants weer dicht en mag je nog maar met twee personen in een auto. Ook wordt het reizen tussen de staten weer verboden.
Logisch, omdat het aantal besmettingen maar blijft stijgen. Het komt ook gewoon steeds dichterbij. Zo is bijvoorbeeld de eerste besmetting op de school van mijn dochter een feit. Een zogenaamde A-level student testte positief. Gelukkig was er ogenschijnlijk geen direct contact. Je weet echter maar nooit. Al bij al afwachten maar weer.
Tot een volgend weekstuk,
Groet,
Michel
